Proces utraty świadomości narodowej przez ludzi z polskiej szlachty i arystokracji (o ile ją w ogóle mieli), przyjmowania świadomości państwowej i narodowej zaborcy trwał silnie aż po r. 1864. Przecięło go i skończyło powstanie. Zmusiło do stanowczego, zdecydowanego wyboru. Po nim programów rezygnacji z narodowości, rezygnacji z państwowości nie było, choć były programy odraczania walki o państwo. Przed r. 1863 takie programy były. „Narodowości poznikały. Dwa kolory rządzą światem, a to na to, żeby ci, co posiadają, nie posiadali. Stąd to ten ruch nieznośny partii, któren w całym świecie się rozszerza, a przybiera preteksta najszczytniejszej miłości ojczyzny, żeby dojść do celu”, pisał jenerał Wincenty Krasiński do syna Zygmunta w czerwcu 1831, tak określając istotę tych nurtów powstania, w których widział tylko anarchię i „znikanie narodu”.
Written on Lipiec 7th, 2014 by Jakub Woźniak
REAKCJA NA KRYZYS

Głosy: (Głosy na Tak: , Głosy na Nie: , Wszystkich głosów: )